زکیه سادات مهندس شهرسازی است که از کودکی آروز داشت استاد هنر باشد و رشته های هنری مختلفی را تجربه کرده‌است .اوپس از بدنیا آمدن فرزندانش تدریس در مدارس را رها کرده و فرزند پروری و در کنار آن به علاقه قلبی اش پرداختن به بوم های متحرک (نقاشی لباس ) و باز آفرینی لباس‌های قدیمی و تدریس نقاشی روی پارچه را انتخاب کرده است
– کمی درباره خودتان به ما بگویید، اهل کجا هستید و اکنون کجا زندگی می کنید؟
زکیه السادات خواب نما هستم، متولد ۱۳۶۶/۲/۲۲ در مشهد، دیپلم ریاضی ، فارغ التحصیل کارشناسی مهندسی شهرسازی از دانشگاه آزاد واحد مشهد در سال ۱۳۸۷ و هم اکنون در مشهد ساکن هستم.
– می توانید کمی درباره سابقه و تمرین هنری خود بگویید؟
از همان دوران کودکی به نقاشی علاقه داشتم و از سن حدود ۶_۷ سالگی بطور مداوم کلاس های نقاشی استاد طالبی را در مشهد شرکت می کردم و از نقاشی کشیدن بسیار لذت می بردم.
دوران دبیرستان کمی از نقاشی فاصله گرفتم و خیلی جسته گریخته نقاشی می کردم. بعد از اتمام دوره دانشگاه و بعد از ازدواج، برای اولین بار در سال ۱۳۹۲ با نقاشی روی پارچه آشنا شدم و از آنجایی که دوست داشتم کارهایم از حالت تابلوی روی دیوار در بیایند و جنبه کاربردی پیدا کنند، به شدت به این هنر علاقه مند شدم. هر لباسی برام حکم یک تابلو را داشت که دیگر لازم نبود فقط روی دیوار نصب شود، بلکه مثل یک نمایشگاه متحرک بود و از این کار واقعا لذت می بردم (و میبرم). حتی اگر نشود روی لباس نقاشی کنم یا فرصتش را نداشته باشم، در ذهنم نقاشی اش می کنم، مخصوصا اگر پارچه اش ساده باشد.
– آیا همیشه می دانستید که می خواهید هنرمند شوید؟ چگونه کار خود را شروع کردید؟
همیشه دوست داشتم در زمینه های هنری فعالیت کنم.حتی به یاد دارم وقتی بچه بودم و از من سوال می کردند دوست داری چه کاره شوی، بر خلاف تمام بچه های آن زمان که می گفتند دوست دارند دکتر و مهندس شوند میگفتم دوست دارم در آینده استاد نقاشی شوم.
از سال ۹۲ نقاشی روی پارچه را آغاز کردم ولی در آن زمان در مشهد استاد خوبی در این زمینه پیدا نکردم و خودم بیشتر آزمون و خطا می کردم و با مطالعه بصری آثار هنرمندان دیگر و تحقیق فراوان، سعی می کردم بیشتر یاد بگیرم. پس از تولد پسرم حدود ۱_۲ سال در کارم وقفه افتاد چون شاغل بودم و کار معلمی انجام می دادم. از سال ۹۶ کارم را خیلی جدی تر و با شرکت در یک ورکشاپ خیلی خوب که یکی از اساتید مطرح تهران در مشهد برگزار کردند شروع کردم.
سال ۹۸ با چاپ دستی و لینو کات آشنا شدم و ابتدا خودم سعی کردم لوازمش را تهیه کنم و با آزمون و خطا و تمرین و سرچ کردن در فضای مجازی، تا حدودی به مهارت رسیدم. خدا رو شکر زمستان سال ۹۸ یکی از اساتید مطرح تهران(استاد ملیحه آقا بزرگ) در مشهد ورکشاپ چاپ لینو برگزار کردند و خیلی اتفاقی توانستم در ورکشاپ شرکت کنم و استارت چاپ لینو به صورت حرفه ای از آن زمان زده شد.
– آتلیه شما در کجا واقع شده و یک روز معمولی در آتلیه شما چطور شروع می شود؟
در حال حاضر کارگاه کوچک من شامل یک میز کار و یک کمد و قفسه و چند تا کشو است که قسمتی از منزل را به کارگاهم اختصاص دادم. فعلا هم برایم ممکن نیست خارج از فضای منزل کار مداوم انجام دهم چون فرزند کوچک دارم و رسیدگی به امور بچه ها جزو اولویت های زندگی ام هست.
صبح که از خواب بیدار می شوم بعد از انجام یک سری امور روزمره، اول پرده جلوی کارگاهم را کنار میزنم، بعد میشینم پای میز کارم و شروع میکنم به انجام کارهایم. به همین سادگی.
– در سالهای اخیر کار شما چگونه تکامل پیدا کرده است؟
سعی میکنم خودم را آپدیت کنم و از هر جایی که بتوانم اطلاعات جدید راجع به کارم بدست میاورم.سعی میکنم در دوره های مختلف شرکت کنم تا با تجربیات دیگران هم آشنا شوم.
– آیا رنگ یا پالت مورد علاقه ای دارید؟ اگر بله ، پالت شما شامل چه موارد است و چرا این رنگ ها مهم هستند؟
پالت رنگی مورد علاقه خودم خانواده سبز و بنفش هست. چون به شدت به این دو رنگ علاقه دارم.
– به نظر شما نقاشی و چاپ پارچه به عنوان یک رسانه media هیجان انگیز است ؟
بله به شدت هیجان انگیز است. این که بشود طرح و نقوش مربوط به فرهنگمان را با اجرا کردن روی پارچه زنده نگه داریم و به صورت یک تابلوی متحرک به همه نشان بدهیم خیلی جالب است. پارچه نگاری و چاپ پارچه میتواند در کنار حرفه طراحی لباس و صنعت مد و لباس، بسیار مورد توجه قرار بگیرد. همان طور که در دنیا، برندهای مطرح به این موضوع توجه میکنند و مورد استفاده قرار گرفته است.
– از چه زمانی با محصولات ماری ورک آشنا شدید و از آنها استفاده کردید؟ چطور با محصولات آشنا شدید؟
از زمانی که کار چاپ را شروع کردم، با سرچ کردن در فضای مجازی، دنبال رنگ های با کیفیت داخلی بودم و از همان زمان با برند ماری ورک آشنا شدم. مهر تایید بر کیفیت بالای رنگ های ماری ورک، تاییدیه از طرف استاد آقا بزرگ بود و از همان سال ۹۷_۹۸ ، انتخاب اولم برای کار چاپ لینو، رنگ های ماری ورک هست. البته این را هم اضافه کنم که برای نقاشی روی پارچه هم از این رنگ ها استفاده کردم و نتیجه کاملا رضایت بخش بوده.
– آیا تا کنون از رنگ‌های پارچه برندهای دیگر هم استفاده کردید؟ اگر بله، به نظر شما مزیت رنگ‌های ماری‌ورک نسبت به سایر برندها چیست؟
بله از برندهای مختلف ایرانی و خارجی در حد توانم استفاده کردم و در برندهای ایرانی که تجربه کردم، انتخاب اولم به ویژه برای کار چاپ لینو، بدون شک رنگ های ماری ورک هست. علت انتخابم هم پالت رنگی متنوع، لطافت خوب، ماندگاری ، پر رنگ بودن و شفافیت رنگ ها، رنگ پذیری روی انواع پارچه، قابلیت ترکیب شدن با سایر برندها و …. هست. و یک نکته دیگر در مورد رنگ های ماری ورک در مقایسه با برند داخلی دیگری که از نظر کیفیت با ماری ورک شباهت دارند، این هست که از روی مهر راحت تر پاک میشود و احتمالا به خاطر نوع چسب ماده رنگ ها هست. البته در این زمینه تخصص ندارم.
– در آثارتان از کدام تکنیک نقاشی و چاپ پارچه استفاده می‌کنید؟
در کارهای نقاشی از تکنیک های خشک، آبرنگی، قلم پرداز، پفکی وغیره. و در چاپ از تکنیک چاپ لینو و چاپ ترافارد (استنسیل) استفاده میکنم.
– از بین محصولاتی که انتخاب کردید کدام محصول را بیشتر دوست داشتید و چرا؟
از همه محصولات و رنگ های ماری ورک راضی هستم. فقط فکر میکنم جای طلایی خالص در رنگ ها خیلی خالی است. طلایی روشن بیشتر رنگ بژ هست و طلایی تیره اش را هم دوست نداشتم.
– آیا ابزار دیگری برای استفاده در استودیوی خود دارید که نمی توانید بدون آن کار کنید؟ چگونه از آنها استفاده می کنید و چرا؟
بله، مغارهایم که بدون آنها نمیتوانم مهرهایم را بسازم.
– بهترین توصیه ای که هنرمند دیگری به شما داده چیست؟
تمرین،تلاش،مداومت و استمرار و صبر،صبر،صبر. در وهله اول این موارد خیلی مهم تر از داشتن ابزار و متریال حرفه ای و کامل است.
– فکر می کنید بزرگترین چالشی که امروز هنرمندان نقاشی و چاپ پارچه با آن روبرو هستند چیست؟
افزایش قیمت متریال و لوازم که البته گریبانگیر همه ی رشته های هنریست و بالطبع افزایش قیمت تمام شده کار و در مقابل کاهش قدرت خرید مردم عادی و عدم توانایی در تهیه ی صنایع دستی و هنری با وجود تمایل داشتن به تهیه آن ها. عدم آگاهی برخی افراد با مشکلات و سختی های کارهای هنری و دستی و برخورد نامناسب. عدم حمایت از هنرمندان و صنایع و مشاغل کوچک و خانگی.
– چگونه کار جدیدی را شروع می کنید؟ تصمیمات از قبل طراحی شده هستند؟ یا به صورت الهامات درونی و غریزی است؟
وقتی که سفارشی به من سپرده میشود چه در زمینه نقاشی وچه چاپ دستی، معمولا بیشتر از ۱_۲هفته به طرح، نحوه اجرا، ترکیب بندی، رنگ بندی و … فکر میکنم و در ذهنم یا روی کاغذ، پلن های مختلف را بررسی میکنم. چون معمولا کارهایی که به من سپرده میشوند بیشتر قسمت کار و تصمیم گیری در موردشان به خودم سپرده میشود و فقط کلیت چیزی که در ذهنشان هست را بیان میکنند. باید طرح ها و ترکیب بندی های مختلف را بررسی کنم و چندین نمونه اسکیس اولیه تهیه کنم تا بتوانم سلیقه مشتری را پیدا کنم. خلاصه آنقدر با آن درگیر میشوم تا بالاخره به نتیجه برسد و البته فکر میکنم این مورد برای همه ی هنرمندان مشترک هست و در تمام مراحل از کار خودمان لذت میبریم و با نهایت عشق کار را انجام میدهیم.
شاید خیلی وقت ها هزینه واقعی تمام شده خیلی بیشتر از آن چیزی باشد که عنوان میکنیم ولی خودم به شخصه چون دوست دارم قشر بیشتری بتوانند از لذت داشتن یک کار دستی بهره مند شوند، معمولا سعی میکنم قیمت تمام شده را کمتر از آن چیزی که واقعا هست بگویم. حالا درست یا غلط بودن کارم بماند
– آیا شما توصیه هایی برای هنرمندان تازه کار دارید؟
البته خودم هنوز اول کارم و همیشه در حد توانم در حال افزایش اطلاعات و دانشم نسبت به کاری که انجام میدهم هستم، ولی به عنوان خواهر کوچک، توصیه میکنم اول در مورد کاری که میخواهند شروع کنند خوب فکر کنند. علاقه، توانایی و شرایطی که لازمه را تا حد امکان و با مشورت و پرس و جو بسنجند و بررسی کنند. برای خودشان هدف گذاری کنند و زود دلسرد نشوند. خودشان را با کسانی که چندین سال هست از آنها جلوتر هستند و زودتر وارد بازار کار شدند مقایسه نکنند. و تمرین، تلاش، همت بالا و صبر فراوان داشته باشند. انشاالله با کمک خدا و تلاش مستمر، به آن چیزی که دنبالش هستند میرسند. فقط یک شبه نمیشود راه چند ساله را طی کرد.
– آیا پروژه های فعلی یا آینده ای دارید که بخواهید با ما در میان بگذارید؟
بزرگترین چیزی که در حال حاضر در فکرم هست و دوست دارم بالاخره عملی شود، این هست که انشاالله کرونا ریشه کن شود و بتوانم با کمک هنرمندان درجه یک همشهری خودم یک نمایشگاه تخصصی و با کیفیت خیلی خیلی بالا در زمینه پارچه نگاری و چاپ دستی روی پارچه، در درجه اول در شهر مشهد و بعد در سایر شهرها برگزار کنیم. و بتوانیم این هنر را خیلی بیشتر از آن چیزی که الان هست، به نمایش بگذاریم.
